Amitabha Mönlam

༄༅། །སྨོན་ལམ་བསྡུས་པ་བཞུགས།

Amitabha Mönlam

del terma de Namchö Mingyur Dorje

ཨེ་མ་ཧོ༔ ངོ་མཚར་སངས་རྒྱས་སྣང་བ་མཐའ་ཡས་དང་༔

emaho, ngotsar sangye nangwa taye dang

¡Emaho! Amitabha, el maravilloso Buda de la Luz Infinita,

གཡས་སུ་ཇོ་བོ་ཐུགས་རྗེ་ཆེན་པོ་དང་༔

ye su chowo tukje chenpo dang

con Avalokiteshvara, el gran señor de la compasión, a su derecha

གཡོན་དུ་སེམས་དཔའ་མཐུ་ཆེན་ཐོབ་རྣམས་ལ༔

yöndu sempa tuchen tob nam la

y el poderoso bodhisattva Vajrapani a su izquierda,

སངས་རྒྱས་བྱང་སེམས་དཔག་མེད་འཁོར་གྱིས་བསྐོར༔

sangye changsem pakme khor gyi kor

rodeado por una asamblea de innumerables budas y bodhisattvas

བདེ་སྐྱིད་ངོ་མཚར་དཔག་ཏུ་མེད་པ་ཡི༔

dekyi ngotsar paktu mepa yi

en el espléndido lugar de la felicidad y alegría infinitas,

བདེ་བ་ཅན་ཞེས་བྱ་བའི་ཞིང་ཁམས་དེར༔

dewachen zhe chawe zhingkham der

el reino celestial del Sukhavati, el Paraíso de la Dicha.

བདག་ནི་འདི་ནས་ཚེ་འཕོས་གྱུར་མ་ཐག༔

dak ni di ne tse pö gyur ma tak

Cuando llegue mi hora de dejar esta vida presente,

སྐྱེ་བ་གཞན་གྱིས་བར་མ་ཆོད་པ་རུ༔

kyewa zhen gyi bar ma chöpa ru

¡que pueda yo renacer allí inmediatamente, sin tener que esperar ninguna otra vida,

དེ་རུ་སྐྱེས་ནས་སྣང་མཐའི་ཞལ་མཐོང་ཤོག༔

de ru kye ne nang te zhal tong shok

y al nacer allí, que pueda yo reunirme en persona con Amitabha!

དེ་སྐད་བདག་གིས་སྨོན་ལམ་བཏབ་པ་འདི༔

deke dak gi mönlam tabpa di

¡Budas y bodhisattvas de las diez direcciones,

ཕྱོགས་བཅུའི་སངས་རྒྱས་བྱང་སེམས་ཐམས་ཅད་ཀྱིས༔

chok chü sangye changsem tamche kyi

conceded vuestras bendiciones para que esta oración ferviente mía de aspiración

གེགས་མེད་འགྲུབ་པར་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་གསོལ༔

gekme drubpar chingyi lab tu sol

se cumpla sin que tercie obstáculo alguno!

ཏདྱ་ཐཱ༔ པཉྩ་ནྡྲི་ཡ་ཨཱ་ཝ་བོ་དྷ་ནཱ་ཡེ་སྭཱ་ཧཱ༔

teyatha | pentsa driya awa bodhanaye soha

tadyathā pañcendriya avabodhanāya svāhā

ཞེས་པ་འདི་ནི་སྤྲུལ་སྐུ་མི་འགྱུར་རྡོ་རྗེ་དགུང་ལོ་བཅུ་གསུམ་གསེར་འཕྱང་གི་ལོ་ས་ག་ཟླ་བའི་ཚེས་བདུན་ལ་གཙོ་འཁོར་རྣམས་ཀྱིས་ཞལ་གཟིགས་པའི་ཚེ་སངས་རྒྱས་སྣང་བ་མཐའ་ཡས་ཀྱིས་དངོས་སུ་གསུངས་པའོ།། །།

Cuando Tulku Mingyur Dorje tenía trece años, en el séptimo día del mes de Saga Dawa del año del Pájaro de Fuego (1657), tuvo una visión de las deidades del mandala, en la que el Buda Amitabha mismo pronunció estas palabras.