La Fête des siddhi qui exauce tous les souhaits

༄༅། །བླ་མ་ཨོ་རྒྱན་རིན་པོ་ཆེ་ལ་གསོལ་འདེབས་སྨོན་ལམ་དུ་བྱ་བ་དངོས་གྲུབ་འདོད་འཇོའི་དགའ་སྟོན་བཞུགས།

La Fête des siddhi qui exauce tous les souhaits

Une prière d’aspiration à Orgyen Rinpoché

par Jamyang Khyentsé Wangpo

སེམས་ཀྱི་རྡོ་རྗེ་གཉུག་མའི་ཡེ་ཤེས་དབྱིངས། །

La « nature de vajra de l’esprit » est l’espace de la sagesse primordiale,

འདུ་འབྲལ་མ་དམིགས་པདྨ་ཐོད་ཕྲེང་དང༌། །

Dont Péma Thötreng Tsel est inséparable.

དབྱེར་མེད་ཁྱབ་བདག་དཔལ་ལྡན་བླ་མ་ལ། །

Toi qui ne faîs qu’un avec lui, seigneur omniprésent, glorieux lama,

སྙིང་ནས་གསོལ་བ་འདེབས་སོ་བྱིན་གྱིས་རློབས། །

Je te prie de tout mon coeur, accorde-moi ta bénédiction !

གང་སྐུ་མཐོང་བས་ཐ་མལ་འཁྲུལ་སྣང་འགགས། །

Le simple fait de voir ta forme met un terme aux perceptions ordinaires erronées,

གསུང་གསང་ཐོས་པས་བདེ་ཆེན་ཡེ་ཤེས་སྐྱེད། །

Le simple fait d’entendre ta voix secrète fait s’élever la sagesse de la grande félicité,

དྲན་པ་ཡིས་ཀྱང་སྲིད་ཞིའི་འཇིགས་འཕྲོག་པའི། །

Le simple fait de penser à toi dissipe toute peur du samsâra et du nirvâna,

ཕ་གཅིག་བླ་མ་འབོད་དོ་བརྩེ་བས་དགོངས། །

Lama, mon unique père, je t’en supplie, pense à moi avec amour.

བདག་དང་བདག་འདྲའི་མགོན་མེད་ཉམ་ཐག་འགྲོ། །

Moi et mes semblables, épuisés et las, sans personne pour nous protéger,

སྡུག་བསྔལ་འཁོར་བའི་རྒྱ་མཚོར་བྱིང་བ་ལ། །

Nous nous noyons dans l’océan de souffrance du samsâra,

མགོན་པོ་ཁྱོད་ལས་སྐྱབས་གཞན་མ་མཆིས་པས། །

Puisque nous n’avons d’autre refuge et protection que toi, maître,

རྣམ་དག་སྨོན་པའི་གནས་འདི་མྱུར་འགྲུབ་མཛོད། །

Exauce rapidement cette aspiration pure qui est la nôtre.

གནས་སྐབས་ནད་གདོན་འབྱུང་པོའི་འཚེ་བ་སོགས། །

Ici et maintenant, élimine la souffrance causée par la maladie, les dön, les djoungpo et autres ;

དམ་ཆོས་སྒྲུབ་པའི་འགལ་རྐྱེན་ཀུན་ཞི་ཞིང༌། །

Pacifie toutes les circonstances défavorables à la pratique du Dharma.

ཚེ་བསོད་དཔལ་འབྱོར་ལུང་རྟོགས་ཡོན་ཏན་སོགས། །

Augmente notre longévité, notre mérite, notre prospérité, les qualités acquises par l’étude et la réalisation,

མཐུན་རྐྱེན་ལེགས་ཚོགས་རྒྱས་པར་མཛད་དུ་གསོལ། །

Les circonstances favorables et tout ce qui est positif et bon.

མཐར་ཐུག་ངེས་འབྱུང་བྱང་སེམས་གཏིང་ནས་འབྱོངས། །

Ultimement, accorde-nous ta bénédiction afin que, lorsque nous aurons culitivé une expérience profonde de renoncement et de bodhicitta,

སྣང་གྲགས་རིག་གསུམ་ལྷ་སྔགས་ཆོས་སྐུར་ཤར། །

Et que les apparences, les sons et la conscience s’éléveront comme déité, mantra et dharmakâya,

ཀ་དག་ལྷུན་གྲུབ་རྡོ་རྗེའི་གསེང་ལམ་ནས། །

Grâce au chemin spécial de vajra de la pureté primordiale et de la présence spontanée,

མཆོག་གི་དངོས་གྲུབ་བརྙེས་པར་བྱིན་གྱིས་རློབས། །

Nous puissions atteindre le siddhi suprême, l’Éveil.

གལ་ཏེ་ཚེ་འདིར་གྲུབ་མཐའ་མ་སྙོགས་ན། །

Si, dans cette vie, je ne peux suivre ce chemin jusqu’à sa complète réalisation,

འཆི་བ་འོད་གསལ་དོན་གྱི་པདྨ་འབྱུང༌། །

Alors quand la claire lumière s’élèvera au moment de la mort, puissé-je y reconnaître

མངོན་སུམ་མཐོང་ནས་འབྲལ་མེད་བསྐྱང་བ་ཡིས། །

La présence ultime de Padmasambhava, et demeurant inséparable d’elle,

རང་བཞིན་ཆོས་སྐུའི་དབྱིངས་སུ་གྲོལ་བར་ཤོག །

Puissé-je être libéré dans l’espace du dharmakâya, la nature de toutes choses.

དེར་ཡང་གཉིས་འཛིན་འཁྲུལ་བའི་གཞན་དབང་གིས། །

Mais si, à ce moment-là, je tombe sous le contrôle des perceptions dualistes erronées,

སྲིད་པ་བར་དོའི་སྣང་བ་འཆར་སྲིད་ཚེ། །

Et que s’élèvent les apparences du bardo du devenir,

དྲིན་ཅན་བླ་མ་མཚོ་སྐྱེས་རྡོ་རྗེ་དང༌། །

Puisse le guru plein de bonté de compassion, « Vajra né-du lac »,

དཔའ་བོ་མཁའ་འགྲོའི་ཚོགས་ཀྱིས་མདུན་བསུས་ཏེ། །

Venir m’accueillir, escorté de nuées de dâka et de dâkinî,

རོལ་མོའི་སྒྲ་དང་མེ་ཏོག་ཆར་འབེབས་བཞིན། །

Au milieu d’une cascade de fleurs et de sons musicaux ;

བུ་གཅིག་དཔལ་གྱི་རི་བོར་ཚུར་ཤོག་ཅེས། །

Qu’il me dise : « Mon unique enfant, viens maintenant à la Glorieuse Montagne »,

མིང་ནས་ལུང་བསྟན་ས་ལ་སྤྱོད་པའི་ཞིང༌། །

M’appelane par mon nom, me conduise à ce paradis terrestre,

པདྨ་འོད་ཀྱི་གྲོང་དུ་འཁྲིད་པར་ཤོག །

La cité de la Lumière de Lotus !

དེར་ནི་རིག་འཛིན་ཌཱ་ཀིའི་ཚོགས་རྣམས་དང༌། །

Une fois là, pratiquant constamment le Dharma du véhicule suprême du Dzogpachenpo,

ལྷན་ཅིག་ཐེག་མཆོག་ཆོས་ལ་རྟག་སྤྱོད་ཅིང༌། །

En compagnie de la foule des vidyâdhara et dâkinî,

གསང་ཆེན་སྨིན་གྲོལ་ལམ་གྱི་ཐབས་མཁས་ལ། །

Puissé-je maîtriser le grand chemin secret de la maturation et de la libération,

བརྟེན་ནས་སྐུ་བཞིའི་གོ་འཕང་མྱུར་ཐོབ་ཤོག །

Et atteindre promptement le niveau sublime des quatre kâya.

གཞན་ཡང་རིས་མེད་བསྟན་པ་དར་ཞིང་རྒྱས། །

Puisse l’enseignement non-sectaire Rimé s’épanouir et s’étendre,

བསྟན་འཛིན་མཆོག་རྣམས་ཞབས་པད་བསྐལ་བརྒྱར་བརྟན། །

Puissent les vies des détenteurs suprêmes de l’enseignement être en sécurité pour les siècles à venir,

བོད་ཁམས་དུས་ཀྱི་རྒུད་པ་ཀུན་ཞི་ཞིང༌། །

Puisse toute la dégradation actuelle de la terre du Tibet s’arrêter,

རྫོགས་ལྡན་གསར་པའི་དགའ་སྟོན་རྒྱས་པར་ཤོག །

Et la joie et le bonheur d’une nouvelle ère de perfection augmenter et prédominer.

མདོར་ན་འདི་ནས་བྱང་ཆུབ་སྙིང་པོའི་བར། །

Finalement, à partir de maintenant et jusqu’à ce que j’atteigne l’essence de l’Éveil,

དཔལ་ལྡན་བླ་མ་ཡིད་བཞིན་ནོར་བུའི་ཞབས། །

Puissent les pieds du glorieux lama, le joyau qui exauce-tous-les-souhaits,

སྙིང་དབུས་པདྨོར་འབྲལ་མེད་རྟག་བཞུགས་ནས། །

Demeurer à jamais, sur le lotus au centre de mon coeur,

སྲིད་ཞིའི་ལེགས་ཚོགས་རྒྱས་པའི་བཀྲ་ཤིས་སྩོལ། །

Créant les circonstances favorables à l’accroissement de tous bienfaits, dans le samsâra et le nirvâna !

ཅེས་པའང་དུས་གསུམ་མཁྱེན་པ་ཨོ་རྒྱན་ཆེན་པོའི་བྱིན་རླབས་ལས་དཔའ་བོ་དང་མཁའ་འགྲོ་རང་བཞིན་གྱིས་འདུ་བའི་གནས་བོད་ཀྱི་རི་བོ་རྩེ་ལྔའི་མགུལ་བྲག་དམར་ཟངས་ཡག་ནམ་མཁའ་རྫོང་དུ་ཐུན་མོང་ཞེས་ལྕགས་ཕོ་ཁྱིའི་ལེའི་ཆོ་འཕྲུལ་ཟླ་བའི་དཀར་ཕྱོགས་ཀྱི་ཚེས་བཅུར་ཚོགས་ཀྱི་མཆོད་པ་བགྱིས་བའི་སྐབས་རིག་པ་འཛིན་པ་ཀུན་མཁྱེན་བླ་མ་དགྱེས་པའི་འབངས་མཁྱེན་བརྩེའི་དབང་པོས་གསོལ་བ་བཏབ་པ་དེ་དེ་བཞིན་དུ་འགྲུབ་པར་བྱིན་གྱིས་བརླབ་ཏུ་གསོལ། །སརྦ་མངྒ་ལཾ། །

Par la bénédiction du grand maître d’Orgyen qui connaît le passé, le présent et le futur – dans le lieu de rassemblement naturel des dâka et des dâkinî, Drakmar Zangyak Namkha Dzong, sur les hautes pentes de la montagne au Cinq Sommets du Tibet –, alors qu’il célébrait la fête de tsok le dixième jour de la lune montante du mois miraculeux de l’année du Chien de fer (1850), appelée « celle qui est commune », le vidyâdhara Khyentsé Wangpo, serviteur favori du Guru omniscient, fit cette prière. Puisse-t-elle être bénie afin que tout se passe exactement comme il est dit. Sarva mangalam !

| Comité de traduction française Rigpa, 2004